ਭਾਰਤੀ ਟੀਮ ਦੱਖਣੀ ਅਫਰੀਕਾ ‘ਚ ਚੱਲ ਰਹੇ ਮਹਿਲਾ ਜੂਨੀਅਰ ਹਾਕੀ ਵਿਸ਼ਵ ਕੱਪ ‘ਚ ਧਮਾਕੇਦਾਰ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਭਾਰਤੀ ਟੀਮ ਇੱਥੇ ਸੈਮੀਫਾਈਨਲ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਹੈ। ਕੁਆਰਟਰ ਫਾਈਨਲ ਮੈਚ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤੀ ਟੀਮ ਨੇ ਦੱਖਣੀ ਕੋਰੀਆ ਨੂੰ 3-0 ਨਾਲ ਹਰਾ ਕੇ ਸੈਮੀਫਾਈਨਲ ਲਈ ਟਿਕਟ ਕਟਾਈ ਹੈ। ਲਖਨਊ ਦੀ ਜੂਨੀਅਰ ਖਿਡਾਰੀ ਮੁਮਤਾਜ਼ ਖਾਨ ਨੇ ਇਸ ਜਿੱਤ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਭੂਮਿਕਾ ਨਿਭਾਈ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ 11ਵੇਂ ਮਿੰਟ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਲਈ ਪਹਿਲਾ ਗੋਲ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਟੀਮ ਨੂੰ ਬੜ੍ਹਤ ਦਿਵਾਈ। ਉਹ ਕੁਆਰਟਰ ਫਾਈਨਲ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਗਰੁੱਪ ਗੇੜ ਵਿੱਚ ਵੀ 5 ਗੋਲ ਕਰ ਚੁੱਕੀ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੁਮਤਾਜ਼ ਕੁੱਲ ਛੇ ਗੋਲਾਂ ਨਾਲ ਟੂਰਨਾਮੈਂਟ ਦੀ ਤੀਜੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਗੋਲ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਖਿਡਾਰਨ ਹੈ।
ਮੁਮਤਾਜ਼ ਨੇ ਵੇਲਜ਼ ਅਤੇ ਫਿਰ ਜਰਮਨੀ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਭਾਰਤ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਮੈਚ ਵਿੱਚ ਜੇਤੂ ਗੋਲ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਟੂਰਨਾਮੈਂਟ ਦਾ ਪਸੰਦੀਦਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਮਲੇਸ਼ੀਆ ਖਿਲਾਫ ਵੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਹੈਟ੍ਰਿਕ ਲਗਾਈ। ਇਸ ਵਿਸ਼ਵ ਕੱਪ ‘ਚ ਇਹ ਹੋਣਹਾਰ ਖਿਡਾਰਨ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨਾਲ ਕਾਫੀ ਸੁਰਖੀਆਂ ਬਟੋਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਪਰ ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੌਜਵਾਨ ਖਿਡਾਰਨ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਹੋ? ਜੇ ਨਹੀਂ, ਤਾਂ ਇਹ ਖਬਰ ਜ਼ਰੂਰ ਪੜ੍ਹੋ।
ਮੁਮਤਾਜ਼ ਦੀ ਮਾਂ ਦਾ ਨਾਂ ਕੈਸਰ ਜਹਾਂ ਹੈ। ਉਹ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਲਖਨਊ ਦੇ ਤੋਪਖਾਨੇ ਦੀ ਮੰਡੀ ਵਿੱਚ ਸੜਕ ਕਿਨਾਰੇ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਦੀ ਰੇਹੜੀ ਲਗਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਕੜਾਕੇ ਦੀ ਠੰਡ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਕੜਕਦੀ ਧੁੱਪ ਜਾਂ ਤੇਜ਼ ਬਾਰਿਸ਼, ਕੈਸਰ ਜਹਾਂ ਨੇ ਇੱਥੇ ਰੇਹੜੀ ਲਾਉਣੀ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਅਜਿਹਾ ਇਸ ਲਈ ਕਿਉਂਕਿ ਮੁਮਤਾਜ਼ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਪੰਜ ਬੇਟੀਆਂ ਹਨ। ਇੰਨਾ ਵੱਡਾ ਪਰਿਵਾਰ ਪਾਲਣ ਅਤੇ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਦਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸਾਧਨ ਨਾ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨਾ ਪੈ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਮੁਮਤਾਜ਼ ਦੇ ਪਿਤਾ ਹਾਫਿਜ਼ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਈਕਲ ਰਿਕਸ਼ਾ ਚਲਾਉਂਦੇ ਸਨ ਪਰ ਉਮਰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ ਸਨ। ਅਜਿਹੇ ‘ਚ ਕੈਸਰ ਜਹਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਲਈ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਦੀ ਰੇਹੜੀ ਲਾਉਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਸਬਜ਼ੀ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਤੋਂ ਘਰ ਦੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਦੇ ਖਰਚੇ ਅਤੇ 6 ਲੜਕੀਆਂ ਦੀ ਸਕੂਲ ਦੀ ਫੀਸ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਸਿਰਫ ਐਨਾ ਪੈਸਾ ਆਉਂਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੇ ‘ਚ ਮਾਂ ਕੈਸਰ ਜਹਾਂ ਲਈ ਮੁਮਤਾਜ਼ ਲਈ ਹਾਕੀ ਕਿੱਟ ਖਰੀਦਣਾ ਅਸੰਭਵ ਹੈ। ਪਰ ਇੱਕ ਕਹਾਵਤ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਬਹੁਤ ਜਨੂੰਨ ਨਾਲ ਕੁੱਝ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਸਾਰਾ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਮਿਲਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਕੁੱਝ ਮੁਮਤਾਜ਼ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਉਸ ਦਾ ਕੋਚ ਉਸ ਲਈ ਹਾਕੀ ਕਿੱਟ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕਰਦਾ ਸੀ।
ਮੁਮਤਾਜ਼ ਦੀ ਹਾਕੀ ਵਿੱਚ ਦਿਲਚਸਪੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਵੀ ਵੱਖਰੀ ਹੈ। ਸਾਲ 2013 ਵਿੱਚ, ਮੁਮਤਾਜ਼ ਆਪਣੇ ਸਕੂਲ ਦੀ ਐਥਲੈਟਿਕਸ ਟੀਮ ਨਾਲ ਇੱਕ ਮੁਕਾਬਲੇ ਲਈ ਆਗਰਾ ਗਈ ਸੀ। ਇੱਥੇ ਮੁਮਤਾਜ਼ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਥਾਨਕ ਕੋਚ ਨੇ ਮੁਮਤਾਜ਼ ਨੂੰ ਹਾਕੀ ਖੇਡਣ ਦਾ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ। ਇੱਥੋਂ ਹੀ ਮੁਮਤਾਜ਼ ਨੇ ਹਾਕੀ ਖੇਡਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਸਫਲਤਾ ਦੀਆਂ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜ੍ਹ ਗਈਆਂ।