ਕੋਰੋਨਾ ਦੀ ਦੂਜੀ ਲਹਿਰ ਨੇ ਭਾਰਤ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਾਫੀ ਤਬਾਹੀ ਮਚਾਈ ਸੀ। ਕੋਰੋਨਾ ਦੇ ਕਹਿਰ ਦੌਰਾਨ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਇੰਨੀ ਜਿਆਦਾ ਹੋ ਗਈ ਸੀ, ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੋੜੀਂਦੀਆਂ ਮੈਡੀਕਲ ਸਹੂਲਤਾਂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਰਹੀਆਂ ਸੀ। ਮੈਡੀਕਲ ਸਹੂਲਤਾਂ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਜਾਨਾਂ ਵੀ ਗਵਾਉਣੀਆਂ ਪਈਆਂ ਸਨ। ਮੈਡੀਕਲ ਸਹੂਲਤਾਂ ਦੇ ਘਾਟ ਦੀਆ ਖਬਰਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੇਸ਼ ਭਾਰਤ ਦੀ ਮਦਦ ਲਈ ਅੱਗੇ ਵੀ ਆਏ ਸੀ। ਪਰ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਭਾਰਤ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣੇ-ਆਪਣੇ ਅਨੁਸਾਰ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਜਾਨਾਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ ਸੀ। ਅਸੀਂ ਅੱਜ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਜਿਹੀ ਹੀ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਬਾਰੇ ਦੱਸਣ ਜਾਂ ਰਹੇ ਹਾਂ ਜੋ ਸਭ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਨਾਸ੍ਰੋਤ ਹੈ।
ਦਰਅਸਲ ਭਾਰਤ ਦੇ ਤਾਮਿਲਨਾਡੂ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਚੇਨਈ ਦੀ ਰਹਿਣ ਵਾਲੀ 36 ਸਾਲਾ ਸੀਤਾ ਦੇਵੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ‘ਜੀਵਨ ਦੇਣ’ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਸੀਤਾ ਨੂੰ ‘ਆਕਸੀਜਨ ਵੂਮੈਨ’ ਵਜੋਂ ਪਹਿਚਾਣ ਮਿਲੀ ਹੈ। ਇਸ ਸਾਲ ਮਈ ਵਿੱਚ ਕੋਰੋਨਾ ਦੀ ਦੂਜੀ ਲਹਿਰ ਦੌਰਾਨ, ਜਦੋਂ ਚੇਨਈ ਦੇ ਹਸਪਤਾਲ ਆਕਸੀਜਨ ਬੈੱਡ ਦੀ ਘਾਟ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਅਤੇ ਗੰਭੀਰ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਲਈ ਐਂਬੂਲੈਂਸਾਂ ਦੀਆਂ ਲੰਬੀਆਂ ਕਤਾਰਾਂ ਸਨ, ਤਾਂ ਫਿਰ ਓਦੋਂ ਸੀਤਾ ਦਾ ਨੀਲੇ ਰੰਗ ਦਾ ਆਟੋਰਿਕਸ਼ਾ, ਆਕਸੀਜਨ ਸਿਲੰਡਰ ਨਾਲ ਫਿੱਟ ਹੋਇਆ, ਸਰਕਾਰੀ ਰਾਜੀਵ ਗਾਂਧੀ ਹਸਪਤਾਲ ਦੇ ਬਾਹਰ ਖੜ੍ਹਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਆਟੋ ਨੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਜਾਨ ਬਚਾਈ ਹੈ ਸੀਤਾ ਦੇ ਵਾਹਨ ਨੇ ਮਰੀਜਾਂ ਨੂੰ ਬੈੱਡ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਹੋਣ ਤੱਕ ‘ਆਵਾਸ’ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਕਈ ਵਾਰ ਉਸ ਨੇ ਆਕਸੀਜਨ ਦੀ ਘਾਟ ਹੋਣ ਤੇ ਐਂਬੂਲੈਂਸਾਂ ਦੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਸਿਲੰਡਰ ਦਿੱਤੇ। ਸੀਤਾ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, ‘ਅਸੀਂ 300 ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਜਾਨ ਬਚਾਈ ਜਿਹੜੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ‘ਸਾਹ ਲਈ ਲੜ ਰਹੇ ਸਨ।’ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਨਾ ਤਾਂ ਕੋਈ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਪੈਸੇ ਲਏ ਗਏ।
ਚੇਨਈ ਦੀਆਂ ਸੜਕਾਂ ‘ਤੇ ਵੱਡੀ ਹੋਈ ਇੱਕ ਕੁਲੀ ਦੀ ਧੀ, ਸੀਤਾ ਇੱਕ ਸਮਾਜ ਸੇਵਕ ਹੈ ਜੋ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਵਿੱਚ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਨਿੱਜੀ ਨੁਕਸਾਨ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਆਕਸੀਜਨ ਆਟੋ ਦੇ ਜ਼ਰੀਏ ਕੋਰੋਨਾ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਨ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ। ਦਰਅਸਲ, ਸੀਤਾ ਦੀ ਮਾਂ, 65 ਸਾਲਾ ਆਰ. ਵਿਜੇ ਦੀ 1 ਮਈ ਨੂੰ ਆਕਸੀਜਨ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਰਾਜੀਵ ਗਾਂਧੀ ਕਾਲਜ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿਖੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਕਈ ਘੰਟੇ ਐਂਬੂਲੈਂਸ ਵਿੱਚ ਸੰਘਰਸ਼ ਕੀਤਾ। ਬਾਅਦ ‘ਚ ਉਸ ਨੂੰ ਸਟੈਨਲੇ ਹਸਪਤਾਲ ਵਿੱਚ ਵੈਂਟੀਲੇਟਰ ਵਾਲਾ ਬੈੱਡ ਮਿਲਿਆ ਪਰ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਪੰਜ ਘੰਟਿਆਂ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ। ਮਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਸੀਤਾ ਨੇ ਉਸੇ ਜਗ੍ਹਾ ‘ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਟੋ ਦੁਆਰਾ ਜੀਵਨ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਆਕਸੀਜਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਜਿੱਥੇ ਮਾਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲਈ ਲੜ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਹ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ, ‘ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਫੈਸਲਾ ਲਿਆ ਕਿ ਆਕਸੀਜਨ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ ਕਿਸੇ ਦੀ ਮੌਤ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ। ਆਕਸੀਜਨ ਦੀ ਤੁਰੰਤ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਸ ਦਿਨ ਇਸ ਬਾਰੇ ਫੈਸਲਾ ਲਿਆ ਸੀ।’
ਹਾਲਾਂਕਿ ਹਸਪਤਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਆਕਸੀਜਨ ਦਾ ਸੰਕਟ ਪਿਛਲੇ ਕੁੱਝ ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਤੋਂ ਘੱਟ ਗਿਆ ਹੈ, ਪਰ ਸੀਤਾ ਹਸਪਤਾਲ ਤੋਂ ਛੁੱਟੀ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਘਰ ਜਾਣ ਲਈ ਵੀ ਆਕਸੀਜਨ ਸਹਾਇਤਾ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਹੈ। ਉਹ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ ਤੋਂ ਕੋਰੋਨਾ ਕੇਅਰ ਸੈਂਟਰ ਲਿਜਾਣ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਘਰ ਵਿੱਚ ਇਲਾਜ ਕਰਵਾਉਣ ਵਾਲੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਸਹਾਇਤਾ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਸਿਲੰਡਰ ਅਤੇ ਆਕਸੀਜਨ ਕੰਸਨਟ੍ਰੇਟਰ ਵੀ ਖਰੀਦੇ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਕੋਰੋਨਾ ਦੀ ਦੂਜੀ ਲਹਿਰ ਨੇ ਸਿਹਤ ਸੰਭਾਲ ਪ੍ਰਣਾਲੀ ਨੂੰ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਤੋਂ ਹੱਥ ਧੋਣੇ ਪਏ ਸਨ, ਉਸ ਸਮੇਂ ਸੀਤਾ ਦੇਵੀ ਨੇ ਸਮੇਂ ਸਿਰ ਆਕਸੀਜਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਕੇ ਲੋੜਵੰਦਾਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀਆਂ ਨੂੰ ‘ਨਵੇਂ ਸਾਹ’ ਦਿੱਤੇ ਸੀ। ਉਹ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਅਤੇ ਰੋਲ ਮਾਡਲ ਹੈ।